Czasopismo Staś

Poznaj swojego patrona, aby go naśladować.

– Mamo, tak bardzo cieszę się z tego prezentu – Marta z zachwytem oglądała nową książkę, którą dostała od cioci i wujka. W książce były ciekawe opowiadania o życiu świętych i piękne kolorowe rysunki. No, a przede wszystkim był tam życiorys świętej Marty!
– Mamo, przeczytaj mi o mojej patronce – poprosiła dziewczynka, a potem z zapartym tchem słuchała opowiadania o świętej Marcie.
– Masz wspaniałą patronkę – powiedziała mama, gdy skończyła czytać.
– Módl się do niej i proś ją, aby się tobą opiekowała.
– Będę się modlić do świętej Marty, ale bardzo chciałabym też poznać życie innych świętych.
– Oczywiście, przeczytamy całą książkę – uśmiechnęła się mama.
– Sama chętnie poznam życie tylu wspaniałych ludzi, którzy dali nam przykład, jak kochać Pana Boga i drugiego człowieka. Bo wiesz, Martusiu, najpierw trzeba poznawać, to pierwszy krok. Drugim jest…
– …naśladować! – wykrzyknęła dziewczynka.
– Właśnie – skinęła głową mama.

Dziecko Boże modli się do swojego patrona i chce go naśladować.

1 listopada tysiące Świętych ze wszystkich krajów i narodów obchodzi swoje święto.
Są tak bardzo szczęśliwi, że trudno to wyrazić słowami i trudno to sobie wyobrazić.
Dzisiaj przychodzą do nas, by zostawić nam dobre rady, bo bardzo pragną, abyśmy kiedyś byli razem z nimi w wiecznym
Królestwie Pana Boga.

Święty Jan Paweł II uśmiecha się radośnie i powtarza:
– Dzieci, nie lękajcie się być świętymi!

Święty brat Albert Chmielowski podpowiada:
– Bądźcie dobrzy jak chleb.

Święty Franciszek biegnie boso przez łąkę.
Śpieszy się, aby nauczyć nas modlitwy:
– Panie, bądź pochwalony za naszego brata – słońce, za deszcz wesoły, wiatr, drzewa i srebrzystą wodę.
Kochani! Chwalcie Boga!

Święty Dominik przybiega do nas z piłką w ręce:
– Hej, chcecie być święci?
Bądźcie więc zawsze uśmiechnięci!

Dzieci fatimskie, święta Hiacynta i święty Franciszek, proszą:
– Odmawiajcie codziennie różaniec.
Kochajcie Maryję!

Święta Siostra Faustyna poucza cichutko:
– Ufajcie Panu Jezusowi!
On jest Miłosierdziem!

Błogosławiony Ksiądz Jerzy Popiełuszko
przypomina pogodnie:
– Pamiętajcie, aby dobrem zwyciężać zło.

Dziękujemy Wam, nasi niebiańscy Przyjaciele.
Pomagajcie nam w drodze do nieba.

Dziękuję Ci, Panie Boże

• za moją Ojczyznę, Polskę
• za ojczystą mowę
• za polskie góry, jeziora i morze
• za polskie miasta i wioski
• za kościoły, kaplice i przydrożne krzyże
• za piękno polskich krajobrazów
• za tych, którzy walczyli i ginęli za Polskę
• za tych, którzy ją kochają i jej służą
• za wszystkich polskich świętych i błogosławionych
• za wszystkich, którzy swoimi talentami rozsławili Polskę

Gdy cię ktoś prosi,
użycz ze swego,
ratując w biedzie
bliźniego.

Taki widać
jest plan Boży
– co się dzieli
– to się mnoży!

Czy pożyczka kredką,
czy też samochodem,
właściciela trzeba
poprosić o zgodę.

Gdy coś pożyczasz,
to nie zabawa.
Pożyczki bowiem
trzeba oddawać.

Gdy coś pożyczasz,
strzeż się tego,
by nie oddawać
zniszczonego.

Sąsiadka zawsze
pomóc gotowa?
Trzeba jej za to
podziękować.

Staś poznaje przedmioty, które sprawiły, że życie stało się prostsze.

Gdy jesteśmy w księgarni, widzimy półki uginające się pod stosami książek. Większość nie jest droga i niemal każdy może sobie pozwolić na ich zakup. Ale czy zawsze tak było? I czy tak wyglądały pierwsze książki?

GLINIANE TABLICZKI
Za najstarsze książki uważa się gliniane tabliczki.
Zapisane pismem klinowym tabliczki były suszone na słońcu
lub wypalane. Często łączono kilka tabliczek rzemykami w bloki.

ZWOJE PAPIRUSU
Po wynalezieniu papirusu Egipcjanie tworzyli z niego długie zwoje (niektóre miały nawet 6 metrów długości). Pas papirusu nawijano na drążki z drewna lub kości słoniowej. Tekst był pisany w kolumnach, tak aby rozwijając zwój, łatwo można było czytać tekst.

Staś zaprasza Cię w podróż po Polsce wzdłuż biegu Wisły.

Staś dopłynął do Warszawy – stolicy naszego kraju. Postanowił ją dokładnie zwiedzić. Na początku udał się do Wilanowa. Jest tam przepiękny barokowy pałac zbudowany dla króla Jana III Sobieskiego i jego żony – królowej Marysieńki. Stasiowi spodobała się bogato zdobiona fasada, na której umieszczone są popiersia rzymskich cesarzy i konsulów. Po zwiedzeniu pałacu chłopiec poszedł na spacer po pięknym parku, podziwiając różnorodne okazy drzew.